امام علی «علیه السلام»
فتنهها وقتى که روى آرند عامل اشتباه شوند، و چون از میان بروند حقیقت آن بر همه معلوم گردد. به وقت آمدن ناشناساند، و هنگام رفتن شناخته مى شوند. همچون باد در گردشند، به شهرى اصابت مى کنند و از شهرى مى گذرند. بدانید که ترسناکترین فتنه ها به نظر من در زندگى شما فتنه اى است کور و تاریک و فراگیر، و بلایش مخصوص مردم با ایمان است، آن که در آن فتنه ها بصیر و داناست بلا دامنگیرش مى گردد، و هر که کور دل و نابیناست بلا از او دور مى ماند! (نهج البلاغه، خطبه ۹۲)