امام علی «علیه السلام»
خداوند پیامبر را وقتى فرستاد که مردم در وادى گمراهى حیران بودند، و در فتنه کورکوران,ه مى رفتند، هواهاى نفسانى عقل و خرد را از آنان ربوده، کبر و خود پسندى آنان را دچار لغزش کرده، و جاهلیت تاریک سبکسر و بى اعتبارشان نموده بود. در کارها نا آرام و سرگردان، و ملتى گرفتار نادانى بودند. رسول حق صلّى اللّه علیه و آله خیرخواهى را نسبت به آنها به نهایت رساند، به راه حق حرکت کرد، و آنان را به حکمت و موعظه حسنه دعوت فرمود (نهج البلاغه، خطبه ۹۴)
