بسم الله الرحمن الرحیم
خانم زینب خطی دیزآبادی در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۴۰۲ از رساله خویش با عنوان « مفهوم شناسی نظارت در نهج البلاغه و مقایسه آن با رهیافت های مدیریتی» دفاع کردند.چکیده این رساله که با راهنماییهای آقایان دکتر محمدهادی امین ناجی و دکتر سید محمد طباطبایی نسب و مشاوره خانم دکتر زهرا خیرالهی به انجام رسید، به شرح ذیل می‌باشد.
چکیده
مفهوم نظارت از موضوعات مهمی است که در حوزه علوم انسانی به ویژه حوزه مدیریت، اهمیت اساسی دارد. اگر در هر تشکیلاتی، نظارت و کنترل صورت نپذیرد، ممکن است که آن تشکیلات، دچار هرج و مرج و فساد گردد. در منابع دینی، دستورات صریح و روشنی در مورد نظارت وجود دارد و انسان ها هم به نظارت بر خویشتن و هم جامعه و هم سازمان سفارش شده‌اند. نهج البلاغه یکی از کتب است که به نظارت الهی و نظارت درونی و دیگر نظارت‌ها اهمیت بسیاری داده و کلام امیرالمومنان به عنوان معصومی که تشکیل حکومت داده و اقدام اجرایی داشته ضرورت و اهمیت دارد، بنابراین نظارت در نهج البلاغه امر مهمی به شمار می‌آید. در نهج البلاغه مفهوم نظارت و مفاهیم هم معنای با آن بیان گردیده‌است که برخی از آن‌ها به طور صریح و برخی غیرمستقیم به این مسأله پرداخته‌است و با توجه به مفهوم و مخاطب آن اعم از عامه مردم و حوزه‌های مختلف و گروه ها، نیز در حوزه نظارت مورد توجه و اهتمام قرار می‌گیرد. رساله پیش رو به این مفاهیم و انواع آن با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی می پردازد. دستاورد حاصل از این رساله عبارت است از بررسی پنجاه و شش مصداق هم معنا با نظارت که برخی به دلالت مستقیم و برخی غیر مستقیم با مفهوم نظارت هم معنا هستند. در فصل دوم انواع نظارت(نظارت الهی، درونی، اجتماعی و متافیزیکی) از نهج البلاغه مستخرج گردید و از طریق پرسشنامه در اختیار خبرگان قرار گرفته و مورد تحلیل و سنجش واقع شد و سپس مشخص گردید که نظارت در نهج البلاغه در مقایسه با رهیافت‌های مدیریتی، شامل نظارت درونی، بیرونی، همگانی، الهی، آشکار و مخفی است که همراه با هم می‌تواند یک الگوی نظارتی کامل و همه جانبه برای سازمان‌ها باشد.
کلید واژه: مفهوم شناسی،نظارت، نهج البلاغه، رهیافت، مدیریت
