مروری بر شبهات محتوایی و متنی نهج البلاغه

مرور ے بر شبهات محتوایے و متنے نهج البلاغه

:small_red_triangle_down:طرح شبهه:small_red_triangle_down:

مراد از “فترت رُسُل” در خطبه ها ے 89 و 158 چیست؟

:small_red_triangle_down:تبیین شبهه:small_red_triangle_down:

اصطلاح ” فترت رسل” چند بار در نهج البلاغه آمده است. این اصطلاح به معناے وقفه در ارسال رسولان است. امیرالمومنین علے (ع) در خطبه 158، درباره حضرت رسول اڪرم (ص) مے فرمایند: أَرْسَلَهُ عَلَے حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ؛ محمد (صلے اللّه عليه و آله) را هنگامے به رسالت فرستاد، ڪه پيامبرے نبود و مردم سالها مے گذشت ڪه به خواب غفلت بودند. در خطبه 89 نیز مشابه همین مطلب بیان شده است.
آیا فترت رسل با استمرار حجت منافات ندارد؟ در حالے ڪه در روایات زیادے آمده است ڪه حجت الهی همیشه در زمین وجود داشته است: و لَو لا الحجهُ لَساخَتِ الارضُ بِأهلِها؛ اگر حجت خدا در زمین نباشد، زمین اهلش را فرو مے برد.

پاسخ شبهه:small_red_triangle_down:

در پاسخ باید گفت ڪه بین رسول و حجت، عموم و خصوص مطلق برقرار است؛ یعنے «حجت الهے” همیشه در رو ے زمین وجود دارد، اما به این معنا نیست ڪه در همه دوران رسولان بوده اند. به عنوان مثال، در زمان ما پیامبر ا ڪرم(ص) در میان ما نیستند و دوره رسالت پایان یافته، اما حجت الهے وجود دارد. بنابر این تعارضی بین این دو مطلب وجود ندارد.

*شماره ۲۳

#شبهات_نهج _ البلاغه

#شبهات _محتوایے _ متن